TAMAÑO DEL TEXTO
ALTO CONTRASTE (LUZ)
ALTO CONTRASTE (OSCURO)
FUENTES ACCESIBLES

Finanzas Éticas

Todas las novedades sobre las finanzas éticas

Etica e cooperativa

Apoyando las iniciativas de Cohousing

Català   Galego  Euskera

Por Juan Garibi, responsable del Área Fiare

En el año 2007 tuvimos la oportunidad de financiar la cooperativa Cal Cases, un proyecto de vivienda compartida de un grupo de personas que habían tenido una experiencia previa en el ateneo Rosa de Foc del barrio de Gracia. Nos hablaban del cooperativismo de vivienda en régimen de cesión de uso, que nosotros desconocíamos y que, durante estos años, hemos ido escuchando cada vez más a través de movimientos sociales como Sostre Civic.

Pensamos que se trataba de una bonita experiencia, pero aislada. Posteriormente nos llegaron dos iniciativas; Trabensol (Madrid) y Convivir (Cuenca) del llamado “senior cohousing”, la aplicación de estos principios a la convivencia de personas mayores. Proyectos con mucha humanidad pero que también parecían experiencias puntuales.

Igualmente, pudimos participar en un proyecto de cooperativa integral, Ca l´Afou, que incorporaba a la vivienda el empleo como elemento compartido.

Aunque progresivamente aparecían diferentes declinaciones del principio comunitario aplicado a la vivienda cooperativa, no teníamos un discurso unitario, sino que analizábamos cada operación de forma aislada. Tampoco trabajábamos la financiación del acceso a la vivienda de particulares, con lo que resultaba difícil tener una visión global de la situación.

Este año 2017 está siendo muy intenso en este tipo de operaciones, consolidando estas propuestas “pioneras” aprovechando el dinamismo de algunas Administraciones Públicas con la economía social. En este sentido hemos financiado las viviendas en régimen de alquiler social de Zaragoza Vivienda, sociedad pública municipal, o el concurso de cesión de suelo público para cooperativas en régimen de cesión de uso del Ayuntamiento de Barcelona, o la financiación de una experiencia de cohousing de 3 familias en Ibiza (Es Porxos), isla en la que el acceso a la vivienda es un problema de primer orden.

Cuando un sector está naciendo, se hacen muchas cosas para abrir caminos, que seguro son mejorables, pero que son fundamentales para abrir la mente y desarrollar a partir de ejemplos concretos. Para nosotros es una oportunidad de crecer acompañando, con humildad, pero sabiendo que nuestro sitio está en esas fronteras que se van abriendo. Gracias al trabajo de mucha gente durante estos años, ahora estamos hablando de algo que en 2007 parecía imposible. 

______________________________________________________________

Donant suport a les iniciatives de cohousing

Per Juan Garibi, responsable de l’Àrea Fiare

L’any 2007 vam tenir l’oportunitat de finançar la cooperativa Cal Cases, un projecte d’habitatge compartit d’un grup de persones que havien tingut una experiència prèvia a l’ateneu Rosa de Foc del barri de Gràcia. Ens parlaven del cooperativisme d’habitatge en règim de cessió d’ús, que nosaltres desconeixíem i que, durant aquests anys, hem anat sentint cada vegada més a través de moviments socials com ara Sostre Cívic.

Vam pensar que es tractava d’una experiència bonica, però aïllada. Posteriorment ens van arribar dues iniciatives més: Trabensol (Madrid) i Convivir (Cuenca) de l’anomenat “senior cohousing”, l’aplicació d’aquests principis a la convivència de persones grans. Projectes amb molta humanitat però que també semblaven experiències puntuals.

Igualment, vam poder participar en un projecte de cooperativa integral, Ca l’Afou, que incorporava a l’habitatge l’ocupació com a element compartit.
Tot i que progressivament apareixien diferents declinacions del principi comunitari aplicat a l’habitatge cooperatiu, no teníem un discurs unitari, sinó que analitzàvem cada operació d’una manera aïllada. Tampoc treballàvem el finançament de l’accés a l’habitatge de particulars, per la qual cosa resultava difícil tenir una visió global de la situació.

Aquest any 2017 està sent molt intens en aquest tipus d’operacions, consolidant aquestes propostes “pioneres” i aprofitant el dinamisme d’algunes administracions públiques amb l’economia social. En aquest sentit, hem finançat els habitatges en règim de lloguer social de Zaragoza Vivienda, societat pública municipal, o el concurs de cessió de sòl públic per a cooperatives en règim de cessió d’ús de l’Ajuntament de Barcelona, o el finançament d’una experiència de cohousing de 3 famílies a Eivissa (Es Porxos), illa on l’accés a l’habitatge és un problema de primer ordre.

Quan un sector està naixent, es fan moltes coses per obrir camins, que segur que són millorables, però que són fonamentals per obrir la ment i desenvolupar a partir d’exemples concrets. Per a nosaltres és una oportunitat de créixer acompanyant, amb humilitat, però sabent que el nostre lloc és en aquestes fronteres que es van obrint. Gràcies a la feina de molta gent durant aquests anys, ara estem parlant d’una cosa que el 2007 semblava impossible.

______________________________________________________________

Apoiando as iniciativas de Cohousing

Por Juan Garibi, responsable da Área Fiare

No ano 2007 tivemos a oportunidade de financiar a cooperativa Cal Cases, un proxecto de vivenda compartida dun grupo de persoas que tiveran unha experiencia previa no ateneo Rosa de Foc do barrio de Gracia. Falábannos do cooperativismo de vivenda en réxime de cesión de uso, que nós descoñeciamos e do que, durante estes anos, fomos escoitando cada vez máis a través de movementos sociais como Sostre Civic.

Pensamos que se trataba dunha bonita experiencia, mais illada. Posteriormente chegáronnos dúas iniciativas; Trabensol (Madrid) e Convivir (Cuenca) do chamado «senior cohousing», a aplicación destes principios á convivencia de persoas maiores. Proxectos con moita humanidade, mais que tamén semellaban experiencias puntuais.

Igualmente, puidemos participar nun proxecto de cooperativa integral, Ca l´Afou, que incorporaba á vivenda o emprego como elemento compartido.
Aínda que progresivamente aparecían diferentes declinacións do principio comunitario aplicado á vivenda cooperativa, non tiñamos un discurso unitario, senón que analizabamos cada operación de forma illada. Tampouco traballabamos o financiamento do acceso á vivenda de particulares, co que resultaba difícil ter unha visión global da situación.

Este ano 2017 está a ser moi intenso neste tipo de operacións, consolidando estas propostas «pioneiras» aproveitando o dinamismo dalgunhas administracións públicas coa economía social. Neste sentido, financiamos as vivendas en réxime de aluguer social de Zaragoza Vivienda, sociedade pública municipal, ou o concurso de cesión de solo público para cooperativas en réxime de cesión de uso do Concello de Barcelona, ou o financiamento dunha experiencia de cohousing de 3 familias en Ibiza (Es Porxos), illa na que o acceso á vivenda é un problema de primeira orde.

Cando un sector está nacendo, fanse moitas cousas para abrir camiños, que seguro son mellorables, mais que son fundamentais para abrir a mente e desenvolver a partir de exemplos concretos. Para nós é unha oportunidade de medrar acompañando, con humildade mais sabendo que o noso sitio está nesas fronteiras que se van abrindo. Grazas ao traballo de moita xente durante estes anos, agora estamos a falar de algo que en 2007 semellaba imposible.

______________________________________________________________

Cohousing-eko ekimenak babesten

Juan Garibi, Fiare Arearen arduraduna

2007an, Cal Cases kooperatiba finantzatzeko aukera izan genuen. Etxekidetza-proiektu bat zen (etxebizitza partekatukoa, alegia) eta hura sustatu nahian zebiltzanek lehendik ere bazuten eskarmentua Gracia auzoko Rosa de Foc ateneoan. Guk inoiz entzun gabeko zerbaitez mintzo zitzaizkigun: etxebizitza-kooperatiba bat, erabilerarako lagapen bidezkoa. Orduan ez genekien zer zen, baina azken urteotan gero eta maizago entzun dugu, Sostre Civic eta beste mugimendu sozial batzuen bidez.
Esperientzia polita iruditu zitzaigun, baina bakana. Geroago beste bi ekimen iritsi zitzaizkigun, Trabensol (Madril) eta Convivir (Cuenca), biak ere senior cohousing deritzonekoak; alegia, adineko pertsonek etxebizitza partekatzea. Proiektu haiek ere gizatasun zabalekoak, bai, baina esperientzia puntualak iruditu zitzaizkigun.
Eta kooperatiba integraleko proiektu batean ere parte hartu ahal izan genuen, Ca l´Afou izenekoan, zeinak etxebizitzari enplegua ere gehitzen baitzion, partekatutako elementu gisa.

Apurka-apurka printzipio komunitarioa etxebizitza-kooperatibara eramateko gero eta aldaera gehiago ari ziren agertzen, baina ez geneukan diskurtso bateraturik; eragiketa bakoitza bakarka aztertzen genuen. Bestalde, partikularrek etxebizitza eskuratzeko aukera ez genuen finantzatzen, eta, horrenbestez, zaila zen egoerari buruzko ikuspegi orokorra izatea.

Aurten, 2017an, horrelako eragiketa ugari izan ditugu, eta proposamen “aitzindari” horiek sendotu egin dira, administrazio publiko batzuek ekonomia sozialarekiko agertu duten dinamismoa baliatuz. Esate baterako, Zaragoza Vivienda udal sozietate publikoak alokairu sozialean kudeatuko dituen etxebizitzak finantzatu ditugu, eta orobat, Bartzelonako Udalak erabilerarako lagapen bidezko kooperatibak egin daitezen lurzoru publikoaren lagapena egiteko deitutako lehiaketa, eta hiru familiaren cohousing- edo etxekidetza-ekimen bat Ibizan (Es Porxos), eta ez da ahaztekoa etxebizitzaren arazoa larria dela uharte hartan.
Sektore bat sortzen ari denean, bideak urratzeko gauza ugari egiten da, eta denek izango dute ziur zer hobetua, baina denak dira ezinbestekoak, adimena zabaltzeko eta, adibide zehatzetatik abiatuta, aurrera egiteko. Guretzat aukera bikaina da lagunduz hazteko, apaltasun osoz, bai, baina jakitun, halaber, hortxe dagoela gure lekua, zabalduz doazen muga horietan. Urte hauetan jende askok egindako lan eskergari esker, orain honetaz ari gara; 2007an ezinezkoa zirudien.